Roadtrip 2022: Lissabon woensdag 03-08-2022

Vandaag gaan we, gezien de grootte van de stad en onze behoefte aan enigszins relaxte dagen, met de Yellow-bus (variant van Hop-on-Hop-off) door Lissabon touren. Het was even zoeken naar de juiste opstapplaats, in een zijstraat rond een behoorlijk druk verkeersplein, Marques de Pombal. De bus is enorm druk, we moeten helaas staan en zien nog niet veel van de stad. Dat is niet de bedoeling van zo’n tour. Ik zit uiteindelijk wel en kan ook wat van de audioguide meeluisteren via de oortjes die je erbij krijgt. Bij de verschillende stops tussendoor gaan er ook weinig mensen uit. Het is niet anders, we krijgen evengoed wat van de stad mee.

We gaan er (net als veel anderen) uit in de oude wijk Belém. Hier staat een grote toren, de Torre Belém, ter ere en nagedachtenis aan de vroegere ontdekkingsreizigers. Een mooie toren, leuk om te zien en om wat foto’s te maken, maar we besluiten niet naar binnen te gaan. Het is warm en vrij druk. We kiezen ervoor om  lekker op een terrasje onder de bomen te zitten. Het is heerlijk in de schaduw van de bomen en met een windje vanaf het water.

We gaan richting een klooster, Mosteiro dos Jerónimos, uit de 16e eeuw . Het is een stukje lopen en  er staan weer veel electrische stepjes. Sander gaat lopen, maar Vince, Levi en ik pakken de stepjes. Even inchecken met de app en we gaan. Blijft leuk om te doen! Het klooster is een prachtig gebouw, met veel ornamenten en een sierlijke bouwstijl. Het museum gedeelte slaan we over, maar we gaan wel even bij de kerk naar binnen. Ook hier weer veel decoraties, prachtige plafonds en mooie glas-in-lood-ramen. En de graftombe van Vasco da Gama staat in de kerk, de beroemde ontdekkingsreiziger die in 1498 heeft ontdekt.

We lopen iets verder en komen uit bij de winkel Pasteis de Belém. De bakker waar de originele pastel de nata is ontstaan en de enige winkel die de naam Pasteis de Belém mag voeren. Andere winkels gebruiken de naam pastel de nata. We blijven het lekker vinden!

We gaan weer richting de opstapplaats van de Yellow bus. Er staat weer een aardige rij en we moeten lang wachten, maar uiteindelijk kunnen we dit keer wel boven zitten en de tour goed volgen. We maken nog wat foto’s, onder andere van het beeld Cristo  Rei, uitkijkend over de rivier de Taag en welke lijkt op het beroemde beeld van Rio de Janeiro.

We blijven in de bus tot we weer bij het opstappunt van vanmorgen zijn aagenkomen, Placas Marques de Pombal. We gaan weer naar ons hotel en duiken nog even het zwembad in.  

Nadat we zijn gedoucht en omgekleed gaan we op pad. We hebben voor vanavond gereserveerd in fado-restaurant O Corrido, in de oude wijk Alfama. Een mooie locatie, een oude kerk, waar je Portugees kunt eten en er tussendoor fado-optredens zijn. Twee mannen begeleiden op de gitaar een fado-zangeres. In totaal treden er vier zangeressen op, die ieder zo’n vier nummers achter elkaar zingen, tijdens het eten, met tussendoor wat pauzes. Sander en ik vinden het prachtig. Het zijn melancholische nummers, met veel gevoel gebracht. We verstaan er niets van, maar dat maakt niet uit. De jongens vinden het niks. Vince kan bij nummer één nog wel zeggen dat de zangeres goed kan zingen, maar daarna is het ook wel klaar. Levi vindt het sowieso vreselijk. Het eten is ook niet aan hem besteed. In het restaurant zitten meer kinderen die het niet allemaal waarderen. Eén jongetje zit letterlijk met zijn handen over zijn oren…
Daarentegen zit er achter ons een Portugese familie, onder andere met dochter, moeder en oma. Deze slaan hun armen om elkaar heen, zingen zachtjes mee met diverse nummers en zijn af in toe in tranen. Mooi om te zien en te horen.

Wij hebben enorm genoten, maar voor de jongens was het een zware avond. Omdat Levi nog weinig had gegeten belanden we uiteindelijk nog bij de McDonalds tegenover ons hotel, om 23.00 uur ’s avonds. Een mooi contrast met het fado-restaurant.