Roadtrip 2022: Peso da Régua, Douro vallei, maandag 25-07-2002 – dinsdag 26-07-2022

We ontbijten in ons chalet, maken de laatste verse boodschappen zoveel mogelijk op, want op de volgende locaties hebben we ontbijt erbij. We laden onze spullen weer in de auto. We worden hier steeds handiger in lijkt wel, het gaat steeds sneller. Een laatste blik op het prachtige uitzicht en rond 11.00 uur vertrekken we gaan richting Peso da Régua in de Douro vallei. Voor vandaag een tocht van 160 kilometer, zo’n twee uurtjes rijden. Onderweg zien we het landschap weer veranderen. We zien steeds meer wijngaarden in de heuvels, met langgerekte groene stroken druivenranken en richting Peso da Régua zien we op een gegeven moment ook de rivier de Douro.

We gaan de heuvels in op weg naar onze Quinta, soort wijndomein zeg maar, Quinta Da Estrada Winery Douro Valley. De weg ernaartoe is smal met veel bochten, maar mooi om alvast een indruk van de omgeving te krijgen. Aangekomen bij de Quinta valt deze vanaf de buitenkant wat tegen, maar we parkeren de auto en gaan op zoek naar Luis, de eigenaar, volgens de recensies een ontzettend vriendelijke man en dat blijkt ook zeker zo te zijn.
Hij is verbaasd dat we met zijn vijven zijn en geeft aan dat er blijkbaar iets mis is gegaan met onze boeking. De ruimte die hij beschikbaar heeft is hooguit geschikt voor vier personen. Hij geeft gelukkig gelijk aan dat we dit netjes gaan oplossen. We mogen ons verblijf zien, maar zijn het met Luis eens dat dit niet kan voor vijf personen. En daarnaast vinden we het een ongezellige ruimte, weggestopt bijna in een kelder. Geen leuk vooruitzicht om hier de komende dagen door te brengen! Samen met Luis bespreken we de opties en hij geeft aan dat we iets anders kunnen boeken en bij hem kosteloos kunnen annuleren. We vinden een andere Quinta die er mooi uitziet, met een mooi zwembad. Wel een stukje prijziger dan de huidige Quinta, maar dat nemen we voor lief. We boeken gelijk en gaan weer op pad. Het is even gedoe, maar we zijn blij dat we hier niet blijven. De foto’s op de website gaven een wel erg vertekend beeld!

We rijden ongeveer 20 minuten, ook weer een mooie route door de heuvels van de vallei. Quinta da Barroca ziet er fantastisch uit, prachtige ligging en met een heerlijk zwembad. We checken in en boeken gelijk een diner in het restaurant van de Quinta. Voor vandaag hebben we genoeg gedaan, we hoeven niet meer op pad!
We hebben een prima huisje. Wel wat donker, maar verder netjes. Na geïnstalleerd te zijn duiken we gelijk het zwembad in en liggen heerlijk op de ligbedden. Even een kleurtje opdoen!
 De Quinta heeft een mooi restaurant, met uitzicht over de wijngaarden en de vallei. Het diner is vrij uitgebreid, met wat lokale specialiteiten en natuurlijk een heerlijke fles wijn van de Quinta zelf. Heerlijk gegeten en gezellig gezeten! We gaan richting ons huisje. De jongens hangen nog even binnen en wij zitten nog even lekker buiten.

De volgende ochtend een prima ontbijt in het restaurant en daarna gaan de mannen even een potje tennissen. Het is lekker warm, maar toch even leuk om te doen. En daarna weer afkoelen in het zwembad. Een relaxed ochtendje! ’s Middags gaan we op pad richting het plaatsje Pinhão waar we een boottocht over de Douro-rivier hebben geboekt. De rit erheen is prachtig! Langs de rivier en de vele wijnvelden waar met grote letters de namen van de diverse Quinta’s te zien zijn.
De boottocht is op een authentieke Rabelo-boot, waar vroeger de vaten port over de rivier in werden vervoerd naar de wijnhuizen in Porto. We varen een uurtje op de rivier. Lekker met het warme weer en leuk om de velden vanaf het water te zien, maar eigenlijk vonden we zelf de autorit nog mooier, met een beter zicht op de velden.
Na de boottocht kijken we nog even kort bij het treinstationnetje met de mooie Azulejos, de Portugese tegeltjes, die het verhaal van de wijngaarden in de Douro vallei uitbeelden. Mooi om te zien!
We gaan op zoek naar een eettentje in Pinhão, maar dat valt niet mee. We zien eigenlijk geen eetgelegenheden en besluiten eerst terug te rijden naar Peso da Régua. Ook daar valt het niet mee. Je zou verwachten dat er wel gezellige eettentjes langs de rivier zijn, maar helaas is dat niet het geval. Na een zoektocht belanden we opnieuw bij een pizzeria, waar we vreselijk ongezellig in een benedenruimte zitten, bijna letterlijk tussen de stapels pizzadozen. We willen eigenlijk opstappen en naar wat anders gaan, maar blijven maar voor het gemak. Andere restaurantjes hebben we niet echt gezien. Het eten valt ook niet helemaal mee en we besluiten dat we dit maar snel moeten vergeten. Bij de Quinta aangekomen gaan de jongens nog even poolen en wij zitten nog even buiten te lezen.