Dag 11: Peak to Peak gondel Whistler en op weg naar Vancouver Island!

Vanmorgen zaten we al vroeg aan het ontbijt, om op tijd op pad te gaan, in de herkansing na gisteren. Eerst met een gewone gondel naar boven, daar aangekomen gingen we in de Peak-to-Peak gondel, van Whistler mountain naar Blackcomb mountain. Het was erg bewolkt, het zicht was daardoor erg beperkt, maar het had ook wel weer wat. Tussen de mistflarden door konden we wel zien hoe hoog we zaten! 
Aangekomen bij Blackcomb mountain zagen we als eerste een paar dikke marmotten. Vrij tamme beestjes, leuk om te zien. Deze beestjes schijnen een soort fluitend geluid te maken, waar de naam Whistler mountain ook vandaan komt.
We liepen wat rond, maar gingen ook weer vrij snel terug. Dit keer met de gondel met glazen bodem, grappig, maar nog steeds beperkt zicht.
Op Whistler mountain  bleven Stijn en Levi liever bij de warme chocolademelk in het restaurant. Sander, Vince en Maaike namen nog een stoeltjeslift naar boven, naar de bergtop Summit. In de lift was het ondertussen aardig koud en nog steeds flink bewolkt. Hoogte van Summit is ruim 2400 meter. Daar aangekomen eerst bij de Inukshuk gekeken en natuurlijk een foto gemaakt. Dit soort monumtenen zijn we al vaker tegengekomen deze vakantie en heeft iets met een richtingaanwijzer of mijlpaal en de gastvrijheid van de Inuit te maken. 
Daarna gingen we over de nieuwste attractie, de Suspension Bridge, een hangbrug op deze hoogte. Pff, ik liep zelf een klein stukje op de brug, maar het wiebelde mij veel teveel en je loopt over een soort rooster waar je doorheen kan kijken. Ik ging snel weer terug! Sander en Vince zijn wel naar de overkant gelopen, nog steeds in dikke mist.
Daarna weer terug naar Stijn en Levi en met zijn allen weer met de gewone gondel naar beneden, terug naar het hotel en afscheid van het gezellige Whistler. Op naar Vancouver Island!

Eerst anderhalf uur een mooie route gereden, met opnieuw prachtige uitzichten, al snel ook op inhammen van de Grote oceaan. We moesten via Horsheshoe Bay en daar op de ferry richting Nanaimo op Vancouver Island. We waren er rond 14.15 uur maar konden pas met de boot van 17.45. Wat een drukte! En voor het eerst deze vakantie ook wat chaotisch. 
Op de boot konden we wel gelijk eten, net zo handig. Vanaf Nanaimo was het nog zo'n anderhalf uur rijden naar Campbell River, kwamen daar inmiddels in het donker rond 21.15 uur aan. Onze locatie Painters Lodge lijkt wat gedateerd, maar heeft wel zijn charme. Het ligt  in ieder geval prachtig aan zee, maar dat gaan we morgen pas echt goed zien!